Blijf met je tengels van mijn geloof!

Op het moment dat een persoon Moslim wordt, spreekt hij of zij de geloofsbelijdenis uit: “Asjhadoe an la ilaha illa-lah; Muhammadun rasoulu-llah”. In het Nederlands is dit te vertalen met de zin: ik getuig dat er geen godheid is be halve Allah, ik getuig dat Mohammed de Profeet is van Allah.
M.i. is hier niets mis mee, sterker nog, ook in de katholieke kerk werd / wordt de geloofsbelijdenis afgelegd. Ook ik heb deze afgelegd.

Zodra mensen de Moslim geloofsbelijdenis afleggen en de overtuiging zich diep in het hart heeft genesteld, zijn ze toegetreden tot de groep van gelovigen. Spreekt de persoon de geloofsbelijdenis uit in het openbaar ten overstaan van twee getuigen is deze persoon Moslim.
Natuurlijk zijn er dan zaken die men zou moeten doen, maar dat is een ieder zijn eigen verantwoording.

Elk mens is verantwoordelijk voor zijn leven – tenslotte hebben we het leven gehuurd van onze Schepper – en geef ik elke avond ook aan dat ik verantwoordelijk ben voor mijn leven, deze verantwoording draag en dat ik aan het eind van mijn aardse leven deze verantwoording afleg voor het aangezicht van mijn Schepper.

M.i. houdt dit onmiddellijk in dat ik geen verantwoording kan en mag afleggen aan andere leven wezens, ook niet aan anderen binnen mijn geloof. Er is maar een God waar ik mijn verantwoording moet afleggen en dat is mijn Schepper. Doorredenerend betekent dat een ieder gelijk is, want alleen de Schepper staat boven ons. Terugkerend naar het geloof kan dit alleen maar inhouden dat er op dit gebied nooit gezegd kan worden dat er betere of slechtere Christen zijn of iemand een goede of slechte Moslim is. Dit brengt m.i. met zich mee dat er nooit een wedstrijd zou kunnen zijn voor de beste Moslim van Nederland, zoals eind vorig jaar in Nederland werd gehouden en die “gewonnen” werd door een voetballer van PSV.

Ten opzichte van mijn geloof ga ik hier nog verder in: mijn geloof is iets tussen mij en mijn Schepper. Ik val niemand lastig met mijn geloof en wil dus daarom ook niet lastiggevallen worden door iemand met zijn of haar geloof. Sterker nog, ik dwing mijn geloof aan niemand op en ik wil ook niet dat iemand zijn of haar geloof aan mij opdringt.
Als dit nu eens iedereen zou willen naleven, zou het leven een stuk makkelijker zijn.

Geloven is een belevenis die een ieder op zijn eigen manier in mag, kan en moet invullen en daarvoor ook de verantwoording aflegt aan het eind van het leven.

Een volgende keer gaan we verder op een aantal zaken, maar ik wil toch nog eens de vijf zuilen van de Islam benoemen:

* Sjahaada (geloofsbelijdenis) hierboven benoemd
* Salaat (gebed)
* Zakaat (de religieuze, financiële bijdrage)
* Saum (vasten)
* Hadj (bedevaart naar Mekka)

Soms is er ook nog sprake van een 6e zuil: djihaad . Dit woord betekent “streven naar”. Spiritueel gezien wil dat zeggen een niet-aflatend gevecht tegen de zonde in de meest ruime zin des woords.